Έλεγχος μικροβιώματος ενδομητρίου για τη γονιμότητα

Ελεγχος παρουσίας μικροβίων στο ενδομήτριο (μικροβίωμα ενδομητρίου) που προκαλούν πρόβλημα υπογονιμότητας στη γυναίκα.

Φυσιολογικά στο ενδομήτριο βρίσκονται μόνο οι γαλακτοβάκιλλοι, που έχουν προστατευτικό ρόλο. Αντίθετα μπορεί να βρεθούν στο ενδομήτριο αερόβια βακτήρια ή άτυπα βακτήρια όπως το μυκόπλασμα, το ουρεόπλασμα και τα χλαμύδια τα οποία προκαλούν χρόνια λοίμωξη με αποτέλεσμα τη δυσκολία εμφύτευσης του εμβρύου.

Τελευταία ο έλεγχος του μικροβιώματος του ενδομητρίου έχει βρει τη θέση του στη διερεύνηση της γονιμότητας της γυναίκας. Ο έλεγχος γίνεται με βιοψία του ενδομητρίου, που είναι μια ανώδυνη πράξη που γίνεται από τον γυναικολόγο, σε συγκεκριμένη μέρα του κύκλου. Το δείγμα στέλνεται στο εργαστήριο και με τη μέθοδο της PCR η οποία προσφέρει εξαιρετική ευαισθησία και ειδικότητα σε σχέση με τις κλασσικές μεθόδους ανίχνευσης των μικροοργανισμών αυτών όπως οι καλλιέργειες κολπικού/τραχηλικού υγρού ( η εξέταση με τραχηλικό δείγμα μπορει να είναι αρνητική ) , πραγματοποιoύνται οι κατωθι εξετάσεις.

• Τριπλή εξέταση Μυκοπλάσματος/Ουρεαπλάσματως/Χλαμυδίων 9:
  • Μycoplasma hominis
  • Ureaplasma urealyticum
  • Chlamydia trachomatis
• Ελεγχος 29 μικροβίων με τη μεθοδο NGS (15η -20η μέρα του κύκλου).

Ο έλεγχος του ενδομητρίου ενδείκνυται σε περιπτώσεις:

• ανεξήγητης υπογονιμότητας
• στις καθ’ έξιν αποβολές
• σε γυναίκες με ιστορικό από υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, όπως από μυκόπλασμα, ουρεόπλασμα ή χλαμύδια.
• σε περιπτώσεις αποτυχημένων εξωσωματικών ενώ υπάρχουν καλά έμβρυα
• όταν ο σύντροφος έχει ιστορικό χρόνιας προστατίτιδας
• ακόμη και σε γυναίκες με χρόνια φλεγμονή σε αλλά σημεία του σώματος όπως σε χρόνια μέση ωτίτιδα , περιοδοντίτιδα , βαλβιδική ενδοκαρδίτιδα κα.

Εκτός από τα Χλαμύδια το ενδομήτριο είναι επίσης ευάλωτο σε λοιμώξεις μικροοργανισμών όπως το Μυκόπλασμα και το Ουρεόπλασμα, ενώ ειδικά το Ουρεόπλασμα έχει συσχετισθεί με αυτόματες αποβολές. Με δεδομένο ότι η παρουσία του Μυκοπλάσματος και του Ουρεαπλάσματος επηρεάζει την γονιμότητα του ζεύγους πρέπει να διερευνάται και αν εντοπιστεί τότε να αντιμετωπισθεί φαρμακευτικά και στους δύο συζύγους.

Η θεραπεία εξαρτάται απο τα αποτελέσματα.  Συνεπώς διαφοροποιείται ανάλογα με τους παθογόνους μικροοργανισμούς και το εύρος της διαταραχής της φυσιολογικής χλωρίδας. Οπότε είναι εξατομικευμένη. Περιλαμβάνει αντιβίωση ή σχήμα αντιβιώσεων από του στόματος είτε με τοπικές εγχύσεις και ενίσχυση με προβιοτικά.